Internationaal als ze is, heeft de UM al een atmosfeer gecreëerd waarin studenten zich welkom voelen. UM Pride voegt daaraan een veilige plek toe voor LGBTQ-mensen om veilig te verkennen wie ze zijn en te werken aan hun zelfvertrouwen de bredere gemeenschap om op een prettige, zelfbewuste manier tegemoet te kunnen treden. “We zijn een groep mensen bij wie je terecht kunt met je verhaal, die je problemen herkent en je accepteert”, zegt Alexander.

“LGBTQ-mensen maken aan de universiteit een soort tweede puberteit door; misschien ga je dan pas je geaardheid ontdekken”, legt hij uit, “ofwel omdat je je er nooit mee bezig hebt gehouden, of omdat je je niet prettig voelde bij het onderzoeken van dat deel van jezelf. Dan moet je leren hoe je je prettig voelt, hoe je afspraakjes aangaat, of relaties…”

Gesteund door statistieken zien hetero’s zich als de standaard. De cultuur biedt hen een standaard script dat ze kunnen volgen, waardoor ze nooit hoeven te worstelen met die fundamentele identiteitsvragen. UM Pride is een plek waar de LGBTQ-gemeenschap kan praten over dergelijke zaken en een eventuele achterstand inhalen. Maar, voegt Stephanie toe, “ook als je gewoon nieuwsgierig bent naar LGBTQ-onderwerpen, ben je altijd welkom!”

Jezelf zijn in het diepe zuiden

Zelf voelde ze zich ook sneller thuis dan ze had verwacht: “In Amsterdam waarschuwden ze me dat ik het moeilijk zou krijgen, omdat ik niet uit Limburg kom en omdat het hier zo conservatief zou zijn, waardoor homoseksueel zijn lastiger zou zijn. Maar, in tegenstelling tot in Amsterdam, ben ik hier nooit lastiggevallen en waren mensen erg aardig, geïnteresseerd en accepteerden ze me, toen bleek dat ik open stond voor contact.”

En omdat het praten met mensen altijd beter is dan mensen de les lezen over hoe intolerant je hen wel niet vindt, is dat precies de tactiek die UM Pride koos, met succes: “Problemen komen vaak voort uit misverstanden. Mensen zijn heel open; we zijn niemand tegengekomen die niet wil luisteren, zolang ze zich veilig en gerespecteerd voelen.”

Waarom zaken veranderen voor een kleine minderheid? Aan de ander kant: waarom niet, als het voor jou een kleine moeite is maar enorm veel betekent voor een ander… “Het is net als met de gender-neutrale toiletten. Als je transgender bent, voel je je misschien niet veilig in een herentoilet, of je wilt niet ‘die gast’ op het damestoilet zijn. Voor die mensen maken dergelijke toiletten een wereld van verschil.”

Stephanie heeft er een persoonlijke missie van gemaakt om de UM-cultuur nog inclusiever te maken. “In mijn praktijkvoorbeelden als docent maak ik de rechters vaak vrouwelijk en snijd ik vaak LGBTQ-onderwerpen aan. Kleine aanpassingen kunnen een sneeuwbaleffect teweeg brengen.” Het klinkt vrij logisch dat een cultuur waarin je jezelf nauwelijks herkent, niet bevorderlijk is voor je geluksgevoel.

“Het is belangrijk om je te richten op het microniveau van acceptatie”, denkt Alexander. UM Pride kan deze vooruitgang faciliteren, zowel op universiteitsbreed als op persoonlijk niveau. “Als je eenmaal de ruimte hebt gekregen om je eigen geaardheid te onderzoeken en te aanvaarden, is het niet meer zo’n groot onderwerp voor jezelf.” Terwijl ze beiden vinden dat geduld een schone zaak is in deze, vinden ze ook dat de vooruitgang veel sneller is gegaan dan ze ooit hadden durven dromen.

Door: Florian Raith